Specjalista neurologopeda, terapeuta Integracji Sensorycznej - mgr Barbara Polak ...
• DIAGNOZA LOGOPEDYCZNA
Podczas diagnozy dokonuję oceny stopnia rozwoju mowy pacjenta,
ustalam zakres wystepujących trudności w komunikacji poprzez:
⁃ wywiad z rodzicami (w przypadku małego dziecka),
⁃ wywiad z pacjentem (w przypadku osoby dorosłej)
⁃ badanie sprawności narządów artykulacyjnych pacjenta
⁃ badanie poziomu mowy biernej i czynnej
⁃ badanie rozumienia
⁃ orientacyjne badanie słuchu
⁃ badanie słuchu fonematycznego
⁃ badanie lateralizacji
Po przeprowadzonych badaniach pacjent otrzymuje prognozę trwania terapii, ustalam terminy zajęć oraz podaję zalecenia do pracy w domu.
• DIAGNOZA procesów integracji sensorycznej
Integracja Sensoryczna (SI) to proces, w którym mózg segreguje, rozpoznaje, interpretuje oraz łączy ze sobą informacje otrzymane ze wszystkich zmysłów. (...)
Proces diagnostyczny w terapii integracji sensorycznej jest kilkuetapowy i składa się z: - wywiadu z rodzicami - dotyczy przebiegu ciąży i porodu oraz rozwoju dziecka w okresie niemowlęcym, przebytych chorób oraz informacji i opinii innych specjalistów - kwestionariuszy - rodzice wypełniają szczegółowo kwestionariusze dotyczące funkcjonowania dziecka w życiu codziennym. - prób klinicznych - dziecko jest obserwowane w swojej spontanicznej aktywności oraz w sytuacjach zadaniowych, gdzie ma do wykonania określone zadania lub ćwiczenia, - testów kalifornijskich - maja na celu określenie profilu dojrzałości zmysłów i ich integracji. - podsumowania diagnozy - to omówienie wyników poszczególnych testów i badań oraz zaleceń wystosowanych przez wykwalifikowanego terapeutę; rodzice otrzymują wyniki diagnozy oraz zalecenia w formie pisemnej.
• DIAGNOZA trudności motoryki małej
- próby kliniczne – dziecko jest obserwowane w swojej spontanicznej aktywności oraz w sytuacjach zadaniowych, gdzie ma do wykonania określone zadania lub ćwiczenia
• TERAPIA RĘKI
Podstawą programu jest traktowanie trudności dziecka w zakresie małej motoryki jako problemu tkwiącego w całym rozwoju psychoruchowym dziecka. Oznacza to, że pracując nad trudnościami manualnymi dziecka skupiam się na funkcjonowaniu całego ciała, nie tylko dłoni czy ręki.
• TERAPIA RĘKI MA NA CELU
* usprawnianie tzw. małej motoryki, czyli precyzyjnych ruchów dłoni i palców,
* wyuczenie zdolności skupienia uwagi, patrzenia,
* wzmacnianie koncentracji.
* poprawę koordynacji wzrokowo-ruchowej
* ukształtowanie umiejętności przekraczania linii środkowej ciała
* dostarczanie wrażeń dotykowych i poznawanie przez dziecko różnych kształtów i struktur materiałów oraz ich rozróżniania
• TERAPIA
Terapia prowadzona jest indywidualnie.
Zakres działań:
- wczesna interwencja logopedyczna,
praca z dzieckiem we wczesnym okresie jego życia (od urodzenia do około 3 roku życia), polega na pokonywaniu barier utrudniających prawidłowy rozwój mowy oraz stymulacji mowy dziecka.
- terapia dzieci z opóźnionym rozwojem mowy,
praca z dzieckiem od 3 roku życia w przypadku gdy mówi mało lub wcale
- terapia wad wymowy,
pracą nad głoskami, których artykulacja jest nieprawidłowa
- kształtowaniem mowy u niesłyszących, niedosłyszących
- terapia zaburzeń mowy w przypadku:
zaburzeń neurologicznych (m. in.: afazji, alalii, dyzartrii, mowy osób z porażeniem mózgowym, chorobą Parkinsona, chorobą Alzheimera),
zaburzeń genetycznych, autyzmu i zespołu Aspergera,
- terapia zaburzeń tempa mowy,
brak płynności mowy (jąkanie), bardzo wolne lub bardzo szybkie tempo mowy
- ćwiczenia prawidłowej emisji głosu oraz dykcji,
- terapia dysleksji, dysgrafii, dysortografii,
- wczesna nauka czytania,
praca z dziećmi w wieku przedszkolnym, także z wadami wymowy i/lub niezakończonym rozwojem mowy oraz zagrożonych dysleksją, wcześnie rozpoczęta nauka czytania, pomaga zwiększać zasób słownictwa, szybciej opanować sztukę czytania ze zrozumieniem, a nawet skutecznie uczyć się języków obcych;
- masaż logopedyczny oraz terapia ustno – twarzowa,
u pacjentów, którzy wykazują małą sprawność narządów artykulacyjnych, nadmierne ślinienie, zaburzenia oddychania, połykania, ssania, żucia, brak pionizacji języka, porażenie nerwu twarzowego, małą sprawność narządów artykulacyjnych wynikającą z przebytych udarów, wylewów itp. oraz wad genetycznych i neurologicznych